Achter ons huis in de groen geverfde schuur,
staat een prachtige apparatuur.
Hij is heel erg verschrikkelijk duur.
En as je d’r aan komt en ze zien het ben je zuur

Luidspeakers, echo’s en basskasten,
veel te groot as dat ze in een kast pasten.
Microfoons en kilometers snoer.
Ze benne van een beatband en de drummer is me broer.

Ze spelen ha ha,
ze spelen ho, ho.
Boe, ba, baby I love you so.
Oh, go away, go away, oh my love.
Ze hebben lange haren evenlang als onze juf
Haa, ha haa, ha haaaaa.

Me grote broer heeft de sleutel van de schuur.
Ik mag nooit binnen bij die mooie apparatuur.
Me broer zegt zelf die dingen benne duur.
Maar as ze repeteren reken maar dat ik dan gluur.
Ze zingen ha haa,
ze zingen ho hoo.
Boe ba baby I love you so.
De hele buurt wordt wakker van ‘t geluid.
Zelfs slome Wimpie wrijft zijn ogen uit.
Haa, ha, haa, ha, haaaaaaaa.

Japie kom je eten.
Hè, moeder laat me nog effe kijke.
Kom aan tafel zeg ik je.
Ah, moe ze spelen net zo lekker.
Ze zingen ha haa.
Ze zingen ho hooo.
Boe ba baby I live you so .
O, my darling tell me waai.
Me grote broer de drummer maakt het allermeest lawaai.
Ha ha ha ha haaaaaaaaaa.

Ik word later ook drummer goh.